Kolejowa bocznica przemysłowa. Została zbudowana w 1870 roku. Pierwotnie łuk bocznicy był skierowany w stronę Żagania. Słyżyła do transportu wyrobów hutniczych. Po wojnie zmieniono kierunek łuku, od tego czasu był on skierowany do Szprotawy. Bocznica była używana prawdopodobnie do zamknięcia DZO (Dolnośląskie Zakłady Odlewnicze). Potem przez jakiś czas torowisko “stało” nieużywane. Zostało ono rozebrane pod koniec lat 90 – tych. Obecnie pozostało po nim niewiele zachowanych pozostałości. Przebieg. Bocznica zaczynała się na wysokości ogródków działkowych przy ul. Żagańskiej. Torowisko do DZO przebiegało prawdopodobnie starym torem południowym linii Żagań – Głogów (rozebranym po 1945). Za zwrotnicą biegło równolegle do toru do Żagania, aż do momentu gdzie kończą się ogródki działkowe. Następnie odbijało łukiem w kierunku południowo – zachodnim przecinając drogę nr 12 do Żagania (znajdował się tam niestrzeżony przejazd kolejowy). Za przejazdem łuk zmienia orientację na południową i południowo – wschodnią. Dalej prowadzi między polami w kierunku dzielnicy Szprotawy – Sowiny. Po drodze wchodzi jeszcze w wąwóz, nad którym poprowadzono mostek zachowany do dziś. Potem tor osąiga pierwsze zabudowania Sowin. Przed kolejnym przejazdem tym razem z drogą do Małomic (ul. Sobieskiego) znowu niewielki łuk (tam także znajdował się sygnalizator ostrzegawczy). Przejazd przy ul. Sobieskiego był strzeżony, zabezpieczony szlabanami. Zaraz za nim znajdowała się brama wjazdowa na teren DZO. Na terenie zakładu przebiegało najpierw jedno wspólne torowisko, które mijało biurowiec po jego południowej stronie. Dalej rozwidlało się, część prowadziła do hal, w których produkowano grzejniki, część do hal, gdzie produkowano rury. Na terenie zakładu znajdowała się także lokomotywownia, z której obecnie pozostały tylko ściany od ul. Sobieskiego.